پخش اعترافات اجباری پویانفر از تلویزیون
به گزارش پایگاه خبری مذهبی بچه شیعه: محمدحسین پویانفر مداح جوانی که کار خود را در عرصه مداحی از سال ۱۳۸۷ به صورت حرفه ای در کنار عبدالرضا هلالی و محمود کریمی آغاز کرد و در سالهای ابتدایی کار وی و درست زمانی که هنوز به اندازه امروز به مشهوریت نرسیده بود سایت بچه شیعه در سال ۱۳۸۹ به عنوان اولین تریبون و رسانه فرهنگی و مذهبی برای گفتگو و مصاحبه به سراغ این مداح رفت و اولین مصاحبه وی را منتشر نمودیم .
اکنون پس از سالها ،پویانفر به مشهوریت و موفقیت در کار خود رسیده است و پس از نوحه خوانی و تولید کارهایی ویژه کودکان و نوجوانان به عرصه اجرا و مجری گری برنامه های تصویری نیز ورود کرده است و در برنامه ای به نام مهلا که از یک پلت فرم اینترنتی پخش می شود به اجرا می پردازد و با دعوت از افراد و چهره های مشهور در مورد امام حسین علیه‌السلام به گفتگو می نشینند اما گویا برخی صحبت های مهمانان این برنامه حول محور سیاسی و اقتصادی باعث به وجود آمدن حواشی برای این برنامه و انتقادات از سوی یک عده معلوم الحال و قشر حامی حکومت موجب شده است که فضای این برنامه مقداری دچار و گرفتار حواشی شود.
منتقدان برنامه مهلا می گویند که این برنامه و صحبت های مهمانانش بین امام حسین علیه‌السلام و حکومت جمهوری اسلامی خط کشی کرده است این افراد متوهم اینگونه می پندارند که حکومت جمهوری اسلامی از سال ۶۱ هجری قمری و در زمان شهادت امام حسین علیه‌السلام وجود داشته و اکنون خط کشی صورت گرفته است!
بر فرض مثال هم بدین گونه باشد که منتقدان می گویند، چرا نباید یک تهیه کننده،یک برنامه ساز،یک نویسنده،یک فیلمساز،یک خبرنگار،یک مجری،یک مداح،یک منبری نتواند راحت و آزادانه صحبت کنه و به بیان انتقاد و اعتقادات خود بپردازد و یا یک کار یک برنامه ای بسازد و در آن به نقد بپردازد؟
حملات و انتقادات تا جایی ادامه پیدا می‌کند که پویانفر مقابل دوربین زنده شبکه پنج تلویزیون در برنامه ای به نام باب القبله می نشیند و صحبت هایی می کند که بیشتر جنبه اعتراف گیری به صورت اجباری هست و می‌گوید من انقلاب اسلامی را دوست دارم و خط قرمز من رهبری است
اکنون روی صحبت با آقایان سوپر انقلابی و سوپر حزب اللهی و افراطیون و تندروها و همه کسانی هست که فضای آزادی بیان و آزادی رسانه ای را سرکوب می کنند این کار شما نه تنها دلسوزی برای نظام و انقلاب نیست بلکه باعث تنفر و ضربه نیز می گردد و شما با این عمل فضای خفقان در رسانه ها و در بین آحاد و اقشار گوناگون مردم ایجاد نموده اید و نتیجه کارهای شما باعث شکست در جبهه رسانه ای و به وجود آمدن (مهر ،آبان و آذر۱۴۰۱) خواهد شد در نهایت اعتماد مردم به بدخواهان ایران افزایش خواهد یافت و این مردم نمی دانند که پشت نقاب مهربان دشمنان چه هیولایی پنهان و خفته است
آقایان سوپر انقلابی و سوپر حزب اللهی آیا می دانید اعمال شما بیشتر دفع و موجب ریزش خواهد شد تا جذب؟
آیا می دانید در همین چندماهه گذشته چه تعداد از حامیان حکومت از صف حمایت نظام به صف منتقدان و مخالفان حکومت پیوسته اند؟
چرا باید کسی نتواند به راحتی بدون هیچ ترسی به بیان اعتقادات خود و انتقادات بپردازد؟
واقعا برایمان سوال است چرا باید تمام مادحین خود را به حاکمیت بچسبانند و بگویند انقلاب اسلامی را دوست دارند و خط قرمزشان رهبری است در حالیکه به صورت قلبی هیچ عشق و علاقه ای ندارند و اعتقادی به آن ندارند؟
البته محمدحسین پویانفر حرف و عملش یکیست و می تواند مثل خیلی از آن افرادی که حرفشان با عملشان یکی نیست روزانه بیش از ده ها و صدها استوری در وصف رهبری و تصاویر و سخنان رهبری در اینستاگرامش بگذارد ولی در باطن اعمالی را انجام دهد که به صلاح و سود رهبری و نظام و انقلاب نیست اما او طی این سالیان رفتاری نابه هنجار و زشت و به دور از انتظار از خود نشان نداده و طی ده سال گذشته گرفتار حاشیه نشده و او یک دوستدار واقعی رهبری و انقلاب است.
اما شماها چرا افراد را مجبور می کنید که کلام هایی را بر زبان جاری بسازند که خلاف میل باطنی آنها است؟
چرا همه مداحان باید خط قرمزشان رهبری باشد در حالیکه اصلا به این موضوع اعتقادی ندارند و فقط به خاطر اجبار برخی ها می بایست چنین صحبت هایی را مقابل دوربین تلویزیون کند؟
آقای پویانفر از رهبری انتقاد نکرده اند اما خود شخص رهبری بارها در سخنرانی ها و جلسات خود تاکید کرده اند از منِ رهبری انتقاد کنید و این بدان معناست که رهبری با انتقاد در چارچوب ادب و اخلاق و سازنده هیچ مشکلی ندارند
ولی چرا باید عده ای از رهبری جلوتر بزنند و روضه خوان و یا هر فرد دیگری را در برنامه تلویزیونی بیاورند بنشانند که بگویید خط قرمز من رهبری است من انقلاب اسلامی را دوست دارم!
چرا نباید بگوید خط قرمز من امام حسین و اهل بیت علیهم‌السلام و مقدسات و باورهای دینی و مذهبی است؟
یعنی در کشور ایران تمام مادحین باید متصل به حکومت باشند؟ یک مداح و روضه خوان نمی تواند مستقل باشد؟
از نظر شماها یعنی تمامی طلاب و روحانیون و مادحین و حتی کلا ۸۵ میلیون نفر جمعیت ایران انقلاب اسلامی را دوست دارند و خط قرمزشان رهبری است؟
اگر فردی یا گروهی بگویید من انقلاب اسلامی را دوست ندارم چه اتفاقی می افتد؟
مثلا اگر یک یا چند صد نفر یا حتی چند هزار نفر بگویند انقلاب اسلامی را دوست نداریم و یا خط قرمز ما رهبری نیست آیا انقلاب اسلامی از محبوبیتش کاسته می شود؟ یا میلیون ها نفر بگویند ما انقلاب اسلامی را دوست داریم چه اتفاقی می افتد؟
بعدش ادعا دارید که در ایران آزادی بیان،ازادی رسانه ،آزادی قلم داریم! این ازادیتان کجاست که نمی توان آن را حس کرد؟
